İzahlı lüğət

KÖKLÜ sifl 1. Torpaq altında kökü, rişələri olan. // Kökü üstündə olan, kökü ilə birlikdə. Kür çayı bəndini yaz yaran kimi; Köklü ağacları aparan kimi; Yardılar Qazaxın səfini fövrən. H.K.Sanılı. Köklü ağac kimi qopub yerimdən; Uçuram bir dərin boşluğa sarı. S.Vurğun. məc. Yekə, böyük, möhkəm. Köklü qaya. [Firəngiz Şahinə:] Maşınımız köklü daşa ilişib, buna işığın nə köməyi dəyəcəkdir? B.Bayramov. məc. Çoxlu qohum-əqrəbası, böyük nəsli olan. Köklü adam. Köklü ailə. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!