İzahlı lüğət

KÜLLƏNMƏK məch. 1. Üstünə kül tökülmək, külə batmaq, küllə dolmaq. Xörək küllənmişdi. qayıd. Külə dönmək, kül olmaq. Ocaqda kömür külləndi. - Kabab ocağının közü küllənməyə başladı. Ə.Vəliyev. Hamı dağılışdı. Ocaq səngiyib külləndi. B.Bayramov. məc. Avaralanmaq, boş-bekar gəzmək, vaxtını boş keçirmək, faydalı işlə məşğul olmamaq. [Cəfər:] Biz yazıq da meyit içində, azarlı yanında illərlə küllənirik. Çəmənzəminli. [Rüstəm kişi:] Əə, Salman, burda niyə küllənirsən? - deyib səsləndi. M.İbrahimov. Haradasa otuz il küllənən feldşer beləsindən çox-çox şöhrətli sayılır.. B.Bayramov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!