MƏĞŞUŞsif klas. Qarma-qarışıq, hərcmərc, iğtişaşlı. Belə vilayəti dağıtsın Tarı; Ziyadə məğşuşdur Ərəs kənarı. Q.Zakir.
2. Halı özündə olmayan, əhvalı pozğun; bikef, kefsiz, halsız. Yağır yağış, məğşuşdur əhvalım; Komamız sübhədək giryan olubdur. Aşıq Mehdi. [Gülnisə:] Bəhram! Halın məğşuşdur, nə olub məyər, oğlum! C.Cabbarlı. Paylaşın - Hamı bilsin
|