İzahlı lüğət

MƏNTİQİ sif. [ər.] 1. Məntiq qanunlarına uyğun, məntiq qanunlarına əsaslanan. Məntiqi sübut. Məntiqi ardıcıllıq. - Mirzə Qədir məntiqi cavab verməkdən çəkinər. S.Hüseyn. // Məntiq qanunlarına əsasən müəyyənləşdirilən, meydana çıxarılan. Məntiqi ziddiyyət. Məntiqi səhv. Bir şeyin öz xasiyyətindən, daxili qanunlarından doğan, törəyən, çıxan; zəruri, qanunauyğun. Məntiqi nəticə. Hadisələr arasında məntiqi əlaqə. □ Məntiqi vurğu - cümlədə mənaca əsas sözün yüksələn intonasiya ilə tələffüz edilməsi. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!