İzahlı lüğət

MƏSTAN [fars.] 1. sif Axıcı, süzgün, xumar (göz haqqında). Gözləri məstan, sürahi tək çəkilmiş gərdəni; Sözü şirin, özü amma xosrovi-əla pəri. M.P.Vaqif. Endirmədi aşığına; O gözləri məstan keçdi. Aşıq Ələsgər. 2. is. Pişik, pişiyə qoyulan ad. Uşaq məstan ilə oynayır. - Qayıdıb bir baxdı məstanə; Gördü eşşək gəlir diliranə. A.Səhhət. Mənim məstan pişiyim, yenə çıxıb dizimə; O yaşıl gözlərini zilləmisən üzümə. R.Rza. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!