İzahlı lüğət

MƏSUM sif. [ər.] Günahsız; heç bir günahı, qəbahəti olmayan. // “Yazıq, zavallı” mənasında. Məsum uşaqların naləsi, məzlum anaların fəryadı göylərə səda salmışdı. S.S.Axundov. Gözümün qarşısında mələk qədər məsum bir vücud od içində yanır. S.Hüseyn. Bu kiçik məsum heyvanları dəlicəsinə sevərdim. A.Şaiq. məsum-məsum zərf bax məsumcasına. Gövhər də məsum-məsum [Qəhrəmanın] üzünə tamaşa edirdi. Ə.Vəliyev. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!