İzahlı lüğət

MÜHƏQQƏQ sif. [ər.] köhn. Təhqiq olunmuş, doğruluğu və gerçəkliyi məlum olmuş: doğru, gerçək, həqiqi, yəqin, səhih. Bu nəzəriyyə arvadlar məclislərində çox danışıldıqdan sonra mühəqqəq bir surət aldı. Ə.Haqverdiyev. [Şəmsiyyə Səlim bəyə:] Ağam məni sizə sata bilər, bəli, mühəqqəqdir, - o məni sata da bilər, zorla da izdivaca məcbur edə bilər. M.İbrahimov. // Şübhəsiz. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!