MÜKALİMƏis. [ər.] İki və ya bir neçə adam arasında gedən danışıq, söz; dialoq. [Dramaturq] dəqiq və canlı bir dillə, qısa mükalimələrlə danışmalıdır. C.Cabbarlı. // Ümumiyyətlə, söhbət, danışıq, müsahibə. Xudayar bəy gördü ki, ata ilə oğlun mükaliməsi çox uzun çəkəcək. C.Məmmədquluzadə. Bu mükalimə arasında Kəyan lap qulağının dibində bir neçə gülləpartladığını eşitdi. Ə.Əbülhəsən. □ Mükalimə etmək - söhbət etmək, danışmaq. [Molla Həmid:] Bu üç gündə bəniadəm ilə mülaqat və mükalimə etmək və bir tərəfə çıxmaq [mövlanaya] mümkün deyil. M.F.Axundzadə.
Paylaşın - Hamı bilsin
|