MÜKƏMMƏL[ər.] 1. sif. Heç bir qüsuru, kəsiri, nöqsanı olmayan; hər cəhəti dürüst olan; kəm-kəsirsiz, tam. Mükəmməl avadanlıq. Mükəmməl səhnə əsəri. Mükəmməl dərslik.
2. zərf Hərtərəfli, tam şəkildə, dərindən, bütün, əla. Şərq fəlsəfəsini mükəmməl bilmək. [Vaqif] təhsilini öz kəndlərində almışdı, azərbaycancanı və farscanı mükəmməl bilirdi.. Çəmənzəminli. Fizikanı yaxşı bildiyi üçün Məmməd çox asanlıqla, həm də tezcə bu bəhsi də mükəmməl öyrənib mənimsəyərdi. Ə.Əbülhəsən. Paylaşın - Hamı bilsin
|