İzahlı lüğət

MÜRUR is. [ər.] 1. Keçmə, ötmə, keçib getmə (vaxt, zaman haqqında). □ Mürur etmək - keçmək, ötmək, keçib getmək. Zaman bir axar çay kimi axır, illər mürur edirdi. Cabbarlı. Əfsus, muradımca mürur etmədi dövran; Saldı məni taxtımdan edib zarüpərişan. Ə.Nəzmi. Müruri-əyyamla - gün(lər) keçdikcə. [Vaqif] müruri-əyyam ilə xanimərhumun ən müqərriblərindən birisi olubdur. F.Köçərli. Müruri-zamanla - zaman keçdikcə, vaxt keçdikcə. Müruri-zamanla oxlandı, töküldü; Ehramların daşı. O.Sarıvəlli. “ilə” (-la) qoşması ilə - tədriclə, yavaş-yavaş, aramla. Əkin yerini yaxşılandıran vaxtda səy etmək gərək ki, onu sulayan su bir yerdə dayanmayıb mürur ilə axsın. “Əkinçi” . Amma biz onun mürur ilə elədikləri fədakarlığı ancaq edən vaxt düşünür(ük). C.Cabbarlı. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!