MÜSTƏBİDsif və is. [ər.] 1. İstibdadçı, zalım hökmdar, hakimi-mütləq. Müstəbidlər yaşamaqçın rahət; 0airi əldə ediblər alət. A.Səhhət.
2. Zalım, zülmkar, qaniçən. [Atabala] çox məzlumları zalımların pəncəsindən qurtarmış, çox müstəbidin ocağını söndürüb yelə sovurmuşdu. A.Şaiq. Paylaşın - Hamı bilsin
|