İzahlı lüğət

MÜTABİQ sif [ər.] Bir-birinə uyan, tay gələn; uyğun, müvafiq. Əhkami-şərə mütabiq bir.. kimsənə nəzərdə varmı ki, səltənəti və taxtü-tacı ona vagüzar edək. M.F.Axundzadə. Mütabiq gəlmək - eyni ölçüdə, biçimdə olmaq, bir-birinə uyğun gəlmək, bir-birindən fərqli olmamaq. Mütabiq olmaq - eyni ölçüdə, biçimdə olmaq, tən gəlmək, müvafiq olmaq. Olmuş dünümə günüm mütabiq; Gün görməz imiş bəlalı aşiq. Füzuli. Mütabiq tutmaq - bir-birinin eyni hesab etmək, iki şeyin arasında heç bir fərq görməmək, bir tutmaq. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!