İzahlı lüğət

MÜTƏKƏBBİR sif. [ər.] Lovğa, özündən razı; təkəbbürlü, məğrur, dikbaş. O vaxt acıqlı, qaşqabaqlı və mütəkəbbir müəllimlər ilə saziş eləmək doğrudan da ən çətin məsələlərdən birisi idi. F.Köçərli. [Zeynəb] kişilərə qarşı daimi mütəkəbbir və nifrət edər kimi dayanardı. Qantəmir. Firəngiz həmişəki kimi ciddi və mütəkəbbir idi. H.Seyidbəyli. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!