MÜTƏQABİLsif və zərf [ər.] 1. Qarşı, qarşı-qarşıya olan, biri o birinin qarşısında olan. Mütəqabil tərəf Mütəqabil durmaq.
2. Qarşılıqlı. Mütəqabil yardım. - Mütəqabil məhəbbətlə dolu iki qəlb bir-birini danışıqsız anlayırdı. T.Ş.Simurq. Mütəqabil köməklikhər zaman mümkündür. M.S.Ordubadi. Paylaşın - Hamı bilsin
|