MÜVƏFFƏQİYYƏT[ər.] 1. is. Bir şeyi əldə etmə, istəyinə, məqsədinə nail olma, işdə əldə edilən yaxşı nəticə; uğur, nailiyyət. Müvəffəqiyyət qazanmaq. Müvəffəqiyyət əldə etmək. - Usta Zeynal Mirzə Səfərin oğluna xeyir-dua verib, yaxşı yol ilə müvəffəqiyyət diləyib bir qızıl saat dapeşkəş verdi. Ə.Haqverdiyev. Ilk müvəffəqiyyət məndə inam və ruh yüksəkliyi doğurdu. A.Şaiq.
2. Müvəffəqiyyətlə şəklində zərfi- öhdəsindən gələrək, qarşıya qoyulan məqsədə nail olaraq, qələbə ilə, yaxşı nəticə ilə. Işləri müvəffəqiyyətlə başa çatdırmaq. - [Teymur] yeddinci sinfi bitirib, sənət məktəbinə girmiş, oranı da müvəffəqiyyətlə qurtarmışdı. M.Hüseyn. Iclasın müvəffəqiyyətlə keçməsinə, kəndlilər arasında canlanmaya baxmayaraq, Malik narahat idi. M.İbrahimov. Paylaşın - Hamı bilsin
|