İzahlı lüğət

MÜZƏYYƏN sif. [ər.] Zinətlənmiş, bəzənmiş, bəzək verilmiş; zinətli, bəzəkli. Rəngarəng gül, giyah ilə müzəyyən çəməndə iki çadır qurulmuşdur. M.F.Axundzadə. Otağın iki üzbəüz tərəfi döşəklərlə müzəyyən idi. T.Ş.Simurq. □ Müzəyyən qılmaq - bax müzəyyən etmək. Kövkəblər! Ey səmanı müzəyyən qılan nücum; Etmişdir o yerlərə seyli-qəm hücum? M.Hadi. “Şərqi-rus” un səhifələrini əsr və zəmanəmizin şüəra və ədibləri öz gözəl və abdar əşar və kəlamları ilə müzəyyən qılırlar. F.Köçərli. Müzəyyən etmək - bəzəmək, zinətləndirmək, bəzək vurmaq. Fitrət yolunu müzəyyən etdi; Uzün şəmi ilə rövşən etdi. Füzuli. [Nəsir bəy:] Təvəqqe edirəm, birinci badəni içək məclisimizi müzəyyən edən iki gözəl xanımların sağlığına. M.Əliyev. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!