İzahlı lüğət

NABƏKAR sif. və is. [fars.] köhn. 1. İşə yaramayan, boş. 2. Mərdimazar, yaramaz, alçaq. Nabəkar adam. - Bu şəhri-Qəzvində bir nəfər nabəkar peyda olubdur. M.F.Axundzadə. Düşeydi daş o günə kim, qəzet-məzet sözü çıxdı; Qəzet işin törədən nabəkarə lənət olaydı! M.Ə.Sabir. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!