İzahlı lüğət

NAÇAR sif. və zərf[fars.] Çarəsiz, əlacsız, naəlac. [Yusif şah] naçar ümuri-səltənətin icrasına iqdam etdi. M.F.Axundzadə. Aslan isə naçar öz qardaşını götürüb, bir balaca ev tutub orada sakin oldu. C.Cabbarlı. □ Naçar qalmaq (dayanmaq) - əlacsız qalmaq, çarəsiz qalmaq, naəlac qalmaq, heç bir şeyə, yerə ümidi gəlməmək. Usta baxdı ki, Alı kişini aldada bilməyəcək, axırda naçar qalıb onun öz qılıncını özünə verdi. “Koroğlu” . Axacaq ürəyə, idraka işıq; Bəs niyə nigaran, naçar qalmışıq? Şəhriyar. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!