NAL1is. [ər. nəl] 1. Sürüşməkdən və zədələnməkdən qorumaq üçün at, qatır və s. heyvanların dımaqlarına vurulan müvafıq formada hazırlanmış dəmir lövhəcik.
2. Ayaqqabıların dabanına, bəzən pəncəsinin qabaq hissəsinə vurulan nazik dəmir lövhəcik. Çəkmə dabanına nal vurdurmaq. Həkim başmağının nalını daşa vurub taqqıldada-taqqıldada .. getdi. Çəmənzəminli. Alışın başmaqlarının nalı köhnə taxtaları tərpədir, yuxuya getməyimizə mane olurdu. Ə.Vəliyev. □ Gah nala vurur (döyür), gah mıxa fikrinin, sözünün üstündə durmur, tərəddüd edir. Paylaşın - Hamı bilsin
|