İzahlı lüğət

NAMƏRD sif [fars.] Alçaq, müxənnəs, nakişi, əclaf. Namərd adam. // Vəfasız. [Serqo:] Gözəl eşqində könül yanar, sızlar; İnsaf mərhəmət yox namərd fələkdə. H.Cavid. Namərd çıxmaq - əhdi pozmaq, vəfasızlıq etmək, xain çıxmaq, xəyanət eləmək. Gülnar xanım bir vaxt ayıldı, baxıb gördü, ay dad-bidad, heç kəs yoxdu. Elə o saat bildi ki, qız namərd çıxıb. (Nağıl). // İs. mənasında. [Koroğlu:] Xəbər alın o namərdin zatını; Aparıbdı mərd igidin atını. “Koroğlu” . Namərd körpüsündən rahət keçincə; Razıyam apara o sellər məni. Q.Zakir. [Pəri xanım:] Mən gərək ürəyimi sındıran, mənə zülm edən namərddən qisas alam. Ə.Haqverdiyev. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!