NEŞTƏRis. [fars.] 1. Sancan heyvanlarda (əqrəb, arı və s.-də) sancdıqları yerə zəhər buraxmaq üçün orqan. Əqrəb kimi neştər gücü var dırnağımızda. M.Ə.Sabir. //Məc. mənada. Allah yaman gözdən saxlasın, gözəl ceyildir. Düşmən gözünün neştəridir. M.S.Ordubadi.
2. Yaranı, çibanı və s. yarmaq, deşmək üçün ikiağızlı, itiuclu cərrah bıçağı. [Kəlbalı] yəhərqaş xurcunda həmişə neştər və biz gəzdirər. S.Rəhimov. Zabit elə bağırdı ki, sanki.. yetişmiş çibanına neştər soxdular. Ə.Vəliyev Neştər kimi - ucu çox iti şey haqqında. ..[Qızın] kirpikləri isə bir neştər kimigöz bəbəklərini yarmağa çalışırdı. M.S.Ordubadi. ..[Qızın] bu yanıqlı sözləri və kədərli baxışı qocanın qəlbinə neştər kimi sancıldı. A.Şaiq. Neştər vurmaq - b a x neştərləmək. Aşiqəm bir dəm ara; Neştər vur bir damara; Məni zülfün vurubdu; Vurdurma bir də mara. (Bayatı). Paylaşın - Hamı bilsin
|