İzahlı lüğət

NURANİ sif. [ər.] 1. Nurlu, işıqlı, aydın. 2. məc. Hörmətli, hörmətə layiq, müqəddəs simalı, üzündən nur yağan. Nurani qoca. Bahadır o nurani kişini unutsa da, özünün bu qədər gücsüz qələmə verilməyinə razı olmadı. M.Hüseyn. [Buğac:] Burada bihuş yatarkən, ağsaçlı, ağsaqqallı nurani bir pir, .. mənə meydanda ad verən o qoca ozan gözümə göründü. M.Rzaquluzadə. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!