ODLANMAQqayıd. 1. Yandırılmaq, yanğm törədilmək. Evi odlanan mən, əli kösövlü sən. (Ata. sözü). // Od düşüb yanmaq, alışmaq, alışıb-yanmaq. [Yaqut] yanan canının ağrısını əks etdirən dəhşətli bir səslə: - Burax məni, Yunus, .. burax, sən də odlanacaqsan! - deyə qışqırıb qucağımda çırpınırdı. Ə.Məmmədxanlı. Odlu silahla öldürülmək, ya yaralanmaq. Uça bilmirdilər, odlanırdılar; Şama dəyib yanan pərvanə kimi. M.Rahim.
məc. Bərk hirslənmək, əsəbiləşmək. Özündən çıxmaq. [Ruhnəvaz] Qurbanlıya qarşı göstərdiyi laqeydliyi və etinasızlığı xatırlayıb odlandı. Çəmənzəminli. Paylaşın - Hamı bilsin
|