ODUNQIRAN1. sif. Odun qırmaq üçün işlədilən, odun doğramağa məxsus. Əhmədin arvadı Nisə götürüb odunqıran baltanı üz qoydu meşəyə. (Nağıl).
2. B ax odunçu. Paylaşın - Hamı bilsin
|