İzahlı lüğət

OT is. 1. Ağaclara, kollara mənsub olmayan yaşıl gövdəli incə bitki. Alaq otu. Yem otu. Ot biçmək. - [Mələk] bulağın qırağından bir çəngə ot yolub sənəyin ağzına basdı.. Divanbəyoğlu. // Yerin həmin bitkilərdən ibarət yaşıl örtüyü. Otun üstü ilə getmək. 2. Həmin bitkinin, yaş və ya quru halda heyvan yemi kimi işlədilən biçilmişi, açılmışı. Inəyə ot vermək. Quru ot. - Niyaz da gah [atın] qabağına saman tökür, gah da ot qoyurdu. Ə.Vəliyev. □ Ot kökü (kök) üstə bitər - övlad öz valideynlərinə çəkər, öz valideynləri kimi olar. [Hümmət Şahmara:] Bəs deyirlər ot kökü üstə bitər, Əsəd kimi adamdan belə törəmə?! Bayramov. Ot yolun gah altında (sağında) bitər, gah da üstündə (solunda) - həyatın həmişə bir tərzdə, bir qaydada getmədiyinə, gah pis, gah da yaxşı, gah yüngül, gah da ağır keçdiyinə işarə. [Səttar:] Buna dünya deyərlər ey! Ot yolun gah altında bitər, gah da üstündə! Ə.Əbülhəsən. Ota düşmək - ot yeməyə başlamaq (otyeyən körpə heyvanlar haqqında). Quzu ota düşüb. Buzov hələ ota düşməyib. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!