OTLAQis. 1. Çoxlu ot bitən və mal-qara otarılan yer. Naxırı otlağa buraxmaq. - Inək, camış, qoyun, quzu çıxar naxırda otlağa; Köçər arandan el, gedər yavaş-yavaşca yaylağa. A.Səhhət. Otlaqdan geri dönüb; Gəlir kəndə quzular. M.Seyidzadə.
B ax otluq. Kiçikbəyim fındıq vəyemişan kollarını əyərək otlaq bir talaya çıxdı. Çəmənzəminli. Yol kənarları bağ-bağçalıq, otlaq idi. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin
|