PALAN1is. [fars.] 1. Minik üçün istifadə edilən heyvanların belinə qoyulan içi saman, ya küləşlə dolu primitiv yəhər. Ağa, palanı çox gözəl xalçadan tikilmiş bir uzunqulaq minmişdi. M.S.Ordubadi.
Keçmişdə: hambalların dallarına qoyduqları xüsusi yastıq. Birpalan tikdir, yüngül taylardan-zaddan daşı, hamballıq elə. (Nağıl). Burda döngələrin yeri darısqal; Oturmuş palanın üstündə hambal. S.Vurğun. məc. dan. Qalın, ağır, kobud geyim haqqında. Bu palto deyil, palandır. Paylaşın - Hamı bilsin
|