QAÇIRMAQf 1. Birinin qaçmasına kömək etmək, yol vermək, səbəb olmaq; birini aradan çıxarmaq. Qaçmağa məcbur etmək. Düşməni qaçırmaq. // Hürkütmək. Quşları qaçırmaq.
Hüduddan gizli mal keçirmək (daxil etmək və ya çıxarmaq). Oğurlamaq, xəlvəti aparmaq. Oğrular gecə qonşunun atını qaçırdılar. Qız qaçırmaq. Bir sıra isimlərin yanına gətirilərək mürəkkəb feil düzəldilir; məs.: əldən qaçırmaq, nəzərdən qaçırmaq, ağızdan qaçırmaq. Paylaşın - Hamı bilsin
|