QAİMsif. [ər.] klas. Sabit, davamlı, möhkəm. Min şükr ki, möhkəməm vəfadə; Hicranına qaiməm cəfadə. Məsihi. □ Qaim olmaq - 1) sabit olmaq, sabitləşmək. Səndən dilərəm mədəd, ki daim; Təmkinim ola səninlə qaim. Füzuli. Kim su əgər tərpənsə, axsa daim; Təravəti olar o vaxt qaim. A.Səhhət;
yerini tutmaq. Paylaşın - Hamı bilsin
|