QALAT(DIR)MAQicb. 1. Bir-birinin üstünə yığdırmaq, komalatmaq. Odunları bir yerə qalatmaq.
2. Ocağa, sobaya və s.-yə odun, kömür qoydurub yandırtmaq. Ocağı qalatmaq. Tən diri qalatmaq. - Hər şeyin çarəsi var! - deyə Vaqif lələni çağırıb buxarını təzədən qalatdırdı. Çəmənzəminli. Havada kəsici bir sazaq olduğundan, dəmir peçi də qalatdırmışdım. M.İbrahimov. Paylaşın - Hamı bilsin
|