QAQQILDAMAQf. 1. Çığırma, qaqqıltı salmaq (toyuq və quşlar haqqında).
2. Bərkdən gülmək, qəhqəhə ilə gülmək. Ovci-fəzadə görərək boynunu; Səhnədə qaqqıldayıram indi mən. M.Ə.Sabir. Zəhra xanım əllərini bir-birinə vurub qaqqıldadı. Şaiq. Muradlı onun üzünə baxıb qeyri-adi halda qaqqıldadı. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin
|