İzahlı lüğət

QƏBİH

sif. [ər.] köhn. 1. Çirkin, yaraşıqsız, kifir. Qəbih üz. Qəbih əndam.
Qəbahətli, nalayiq, yaraşmayan, ləyaqətsiz, pis. Qəbih söz. Qəbih iş. - [Qəmər:] Yox, özgənin məktubunu oxumaq qəbih şeydir. S.S.Axundov. Adamlara ləqəb qoymaq keçmişin qəbih adətlərindən biri idi. H.Sarabski.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!
......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed