İzahlı lüğət

QƏLƏNDƏR is. [fars.] Şərqdə: dünyadan əl çəkib, sərsəri həyat keçirən dərviş; dünyanın zövq və nemətlərinə inanmayaraq, həqiqət axtaran filosof. Həm bəd qələndər surətəm, fərdəm, mücərrəd təcridəm; Gərçi fəqirəm, həm gəda, mülkə Süleyman gəlmişəm. Nəsimi. // Ümumiyyətlə, sərsəri, divanə. Gördüm cəmalını, oldum qələndər; Laçın tək qıya bax, üz bəri döndər. Aşıq Dilqəm. // Çoxbilmiş mənasında. 0 Qələndər-a-qələndər - uşaq oyunlarından birinin adı. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!