İzahlı lüğət

QƏRİBƏ sif. [ər.] 1. Eşidilməmiş, görünməmiş, təəccüblü, qeyri-adi, çox maraqlı. Qəribə söz. Qəribə əhvalat. - [Vəzir:] Mən istəyirəm ki, bayramda bir qəribə mintənə Şölə xanıma bağışlayım. M.F.Axundzadə. Yusif əmi hər gecə bizə şirin-şirin nağıllar danışır, çox qəribə tapmacalar deyirdi. Şaiq. Bu köpəkdə qəribə bir hal vardı. Hər kəs ki, Piri kişiyə düşmən idi, köpək onu sevməyib yaxına qoymazdı. S.S.Axundov. Son dərəcə, olduqca, valeh edəcək dərəcədə. Sultanüşşüəra .. üzünü yoldaşlarına çevirib: - Qəribə gözəldir, bimisil qızdır, doğrudan, qəzəl deməyə layiqdir, - deyib yola düşdü. M.S.Ordubadi. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!