İzahlı lüğət

QEYRİ-TƏBİİ sif. [ər.] 1. Təbii olmayan, qeyri-adi. Qeyri-təbii səs. Qeyri-təbii (z.) səslə bağırmaq. - Bahadırın yaşına uyğun gəlməyən ciddiyyəti nə üçünsə qocaya qeyritəbii görünmürdü. M.Hüseyn. Çox yatmaq təriflənəsi adət deyildir: bədəni süstləşdirər, xasiyyəti yerindən oynadar, insanın sifətini təbii halından çıxarıb, qeyri-təbii hala salar. “Qabusnamə” . 2. Süni. Qeyri-təbii gülüş. Qeyri-təbii sevinc. Qeyri-təbii (z.) gülmək. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!