QINCis. [ər. ğunc] Naz, qəmzə, işvə, özünü əzib-büzmə. Başı kəllədən daraqlı, ətəyi yerlə sürünən xanım qıncla (z.) “buyurun” deyib ağzını büzdü. S.Rəhimov.
Paylaşın - Hamı bilsin
|