QIRPINMAQf. 1. Tez-tez açılıb yumulmaq, açılıb örtülmək. Onun qonur gözlərini bürümüş uzun kirpikləri tez-tez qırpınırdı. Ə.Vəliyev. // Məc. mənada. Günəş qırpınanda açıldı hava; Dayandı ordular, durdu üz-üzə. S.Vurğun.
Utanmaq, çəkilmək, sıxılmaq. Bu qədər söz deyildi, amma heç qırpınmadı. Diksinmək, qımıldanmaq, yerindən tərpənmək. Qoca Alı atın qabaq ayaqlarının üylərini bərk sıxdı, at nə diksindi, nə də qırpındı. “Koroğlu” . Paylaşın - Hamı bilsin
|