İzahlı lüğət

QIZMIŞ sif. 1. Od üstündə qalaraq yüksək hərarət almış, yandırıcı dərəcədə istilənmiş. Yaşıl qədəkdən uzun arxalıq geymiş, başına qırmızı sarıqlı sərpuş qoymuş bir sehrkar ocaqda qızmış ərsini dilinin üstünə basırdı. Çəmənzəminli. məc. Özündən çıxmış, qızışmış, coşmuş, azğın. Qızmış dəvə. Qızmış öküz. Rövşən qızmış pələngə döndü. “Koroğlu” . Hər vuranda yetmiş bədən sərilərdi birdən yerə; Kişnədikcə qızmış Qırat, səs düşərdi dərələrə. R.Rza. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!