RABİTƏÇİ1. is. Rabitə (2-ci mənada) işçisi. Rabitəçilərin yarışı. // Orduda: rabitə hissəsində xidmət edən şəxs. Rabitəçilərin təlimi. Rabitəçilərin igidliyi.
2. Sif. mənasında. Orduda: başqa hərbi hissələrlə və ya adamlarla əlaqə yaradan, həmin əlaqəni həyata keçirən. Rabitəçi təyyarə. Rabitəçi əsgər. - [Kəyan] rabitəçisini (is.) Qulamın dalınca göndərmişdi. Ə.Əbülhəsən. Paylaşın - Hamı bilsin
|