RƏXNƏis. [fars.] 1. Yıxıq, dağınıq yer, çökmüş yer.
2. məc. Zərər, ziyan. □ Rəxnə salmaq çaxnaşma salmaq, qarma-qarışıqlıq salmaq, vəlvələ qopartmaq. Ilahi rəxnə salmasın; Bu qurğu, dövrana, deyin. Aşıq Ələsgər. Rəxnə vurmaq (yetirmək) - ziyan vurmaq, zərər yetirmək; dağıtmaq, pozmaq, kökünü tərpətmək. Məzhəbə rəxnə vurub, dinə salardı fəsad. M.Ə.Sabir. Ağır və məşəqqətli həyat [Araz və Günəşin] ailə həyatının sağlam təməlinə zərrə qədər rəxnə vura bilməmişdi. Şaiq. Heyf səd heyf ki, ittifaqı pozan və [birliyin] bünövrəsinə rəxnə yetirən əvvəlcə o kəslər oldu ki, maarifpərvərlik ismini üstlərinə götürüb rəyasətlik iddiasındadırlar. F.Köçərli. Rəxnə yetişmək - dağılmaq, pozulmaq, kökü sarsılmaq. Az qaldı ki, evin bünövrəsinə rəxnə yetişsin ki, nagah dərviş mənzilə qayıtdı. M.F.Axundzadə. Paylaşın - Hamı bilsin
|