RİŞTƏis. [fars.] klas. 1. Əriştə. Iki batman riştə kəssə on nəfər övrət yığar; Zəhrimar olsun həmi riştən, həmi yarman, bacı. M.Möcüz.
məc. Tel, bağ, rabitə. [Vaqif, Vidadi, Zakir və Şirvaninin] qələmlərindən hər nə zühurə gəlibsə, demək olar ki, can riştəsi ilə və ürək qanı ilə təhrir və tənzim olunubdur. F.Köçərli. riştə-riştə zərf Nazik-nazik, əriştə kimi. [Murad:] Doğrayın məni riştə-riştə. H.Cavid. Paylaşın - Hamı bilsin
|