İzahlı lüğət

RUHLANMAQ f 1. Ürəklənmək, cəsarətlənmək, qüvvət almaq, cuşa gəlmək. Ruhlanın Babəkin xatirəsindən; Bizi igidliyə çağırır Vətən. S.Vurğun. Mürsəl kişi danışdıqca ruhlanırdı. M.Hüseyn. // məc. Canlanmaq, cana gəlmək. Çiçəklər, otlar, güllər bahar günəşinin ilıq şüası altında ruhlanıb, təravətlənib gözəl qoxuyurdular. Çəmənzəminli. məc. Təbə gəlmək, vəcdə gəlmək, ilhamlanmaq. Oxu, tar, ruhlansın; Şirvanın, Gəncənin mehriban gözəli! M.Müşfiq. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!