RÜTUBƏTis. [ər.] Yaşlıq, nəmlik, islaqlıq. Bitki rütubəti sevir. Havada rütubət var. Yağışın rütubəti səqfin uçan yerindən çəkilməmişdi. C.Məmmədquluzadə. Qurbanlı içəri girdi və qapını örtərkən içəridə onu rütubət iyi vurdu. Çəmənzəminli.
Paylaşın - Hamı bilsin
|