ŞAQQILTIis. 1. Sınan, partlayan, birbirinə dəyən şeylərdən, habelə ildırım çaxmasından, tez-tez atılan güllədən çıxan bərk qırıq səs. Birdən dışarıda şaqqıltı gəldi, sonra otağın qapıları açıldı, içəri bir kişi itələyib saldılar. Çəmənzəminli. ..Göyün dağlara səda salan şaqqıltısı.. bütün kişiləri də qorxuya salır. S.S.Axundov. Pulemyotların şaqqıltısından qulaq tutulurdu. Ə.Vəliyev.
2. Bərkdən gülüş səsi, qəhqəhə səsi. Elə ki ikimiz olardıq, bir demək, bir danışmaq, bir qaqqıltı, bir şaqqıltı. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin
|