ŞƏKƏRis. [fars.] 1. Qənd. Xalq batıbdır noğla, şəkərə, qəndə; Bizim evdə axta zoğal da yoxdur. M.P.Vaqif. // məc. Şirin, dadlı, ləzzətli şey mənasında. Danışanda şəkər damar sözündən; Qaymaq dodaqları ballı sənəm, gəl! Xəstə Qasım.
2. tib. Şəkər xəstəliyi, diabet. Şəkəri olan adam ciddi pəhriz gözləməlidir. - Eşitdim; top gurultusu eşidən kimi: - Şəkər! Gözlərimi həkimin gözündən çəkmədim. R.Rza. Paylaşın - Hamı bilsin
|