İzahlı lüğət

ŞƏRARƏT is. [ər.] klas. Yamanlıq, pislik, mərdimazarlıq, şər iş; fitnə; fəsad. Hər kəs şər ar ət əksə, peşmanlıq bitər. (Ata. sözü). Həddən aşıb büxlü həsəd, şərarət; Yoldaş yoldaşına eylər xəyanət. Q.Zakir. [Camal bəy:] ..Ağa ismayıl bəy, farağat otur, bəsdir şərarət. N.Vəzirov. □ Şərarət etmək - şər iş görmək, yamanlıq eləmək, mərdimazarlıq eləmək; fitnə, fəsad salmaq. Molla dayı, etmə şərarət belə. M.Ə.Sabir. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!