ŞƏRMis. [fars.] klas. Abır, həya, utanma, xəcalət. Nə rəhm bilər, şərm qanar, ağlamaq anlar; Böylə fələk olmaz. M.Ə.Sabir. □ Şərm etmək (qılmaq, eyləmək) klas. - utanmaq, həya etmək, xəcalət çəkmək. Arif ola, eyhamnan söz qana; Naməhrəmdən şərm eyləyə, utana. Aşıq Ələsgər.
“İlə” qoşması ilə - utana-utana, xəcalət çəkərək. Paylaşın - Hamı bilsin
|