ŞIR-ŞIRtəql. 1. is. Bir qaydada axan, tökülən sudan və ya yağışdan hasil olan səs. // Zərf mənasında. Səssiz dərədə bərq vurar şır-şır axan su. A.Səhhət. Yenə baş götürüb oynayır həyat; Axır şırıl-şırıl şır-şır bulaqlar. S.Vurğun. Yağış bütün şiddətilə yağır, şır-şır şırıldayırdı. M.Hüseyn.
2. Bax şırran. Paylaşın - Hamı bilsin
|