İzahlı lüğət

ŞULUQ sif. 1. Nadinc, dəcəl, şuluqçu. Şuluq uşaq. is. Dələduz. Yoluğun nəyi var, şuluğa versin. (Ata. sözü). is. Hərc-mərclik, qarışıqlıq, qalmaqal, qayda-qanunsuzluq. [Məmmədəli:] Güləndam, itin olum, küçüyün olum, bu ev çox şuluqdur, aman günüdür. N.Vəzirov. ..Məsciddə şuluq başlandı.. M.S.Ordubadi. □ Şuluq salmaq - qarışıqlıq salmaq, qarışdırmaq, pozğunluq salmaq, iğtişaş salmaq, qayda-qanunu pozmaq. [Bülənd:] Dövlət yazır ki, Veys şuluq salıb, beş-on adam tutdurub. Ə.Əbülhəsən. □□ İş şuluqdur - iş əngəldir, yaxşı deyil, içindən xata çıxacaq. [Süleyman:] Sənin işin şuluqdur. M.İbrahimov. [Kişi:] Bala, bu işlərin axırı şuluqdur. Qantəmir. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!