ŞULUQLUQis. 1. Nadinclik, dəcəllik. Şuluqluq eləmək.
2. Hərc-mərclik, araqarışma, qarışıqlıq, çaxnaşma, iğtişaş, özbaşınalıq. // Qovğa, mərəkə, həngamə, qarışıqlıq. Bəzən yerbəyerdən mütrübü çağırardılar. Şuluqluq başlanardı. H.Sarabski. [Cavan oğlan:] Şuluqluqdan qardaş qardaşı itirir. Mir Cəlal. □ Şuluqluq düşmək - ara qarışmaq, qayda, nizam pozulmaq, çaxnaşma düşmək. Hamı yığılır. “Nə oldu, nə olduI” deyib, aralaşdırırlar, şuluqluq düşür. Ü.Hacıbəyov. Şuluqluq salmaq aranı qarışdırmaq, qarışıqlıq salmaq, qalmaqal salmaq, nizamsızlıq törətmək. [Mirzə Cəmil] xeyli düşünüb-daşınandan sonra bu qərara gəldi ki, fəhlələr arasında şuluqluq salan Ataşdır. Ə.Vəliyev. Ucqar stansiyalarda şuluqluq salan silahlı hərbçilərə rast gəlmək olar. Ə.Əbülhəsən. Paylaşın - Hamı bilsin
|